Daitoshi, czyli steampunk w azjatyckim wydaniu

5 godzin temu

Daitoshi to najnowsze euro wydawnictwa Portal Games. Gra osadzona jest w świecie znanym z gry Bitoku, choć ma innego autora, poziom trudności oraz zastosowane mechaniki. Miałem okazję przetestować grę i chętnie podzielę się z Wami moją opinią. Zapraszam do recenzji.

Informacje pudełkowe

Autor: Dani García
Ilustracje: Marina Vidal
Wydawca: Devir Games
Wydawca PL: Portal Games
Liczba graczy: 1–4
Czas gry: ok. 120 min
Wiek: 14+

Temat i oprawa wizualna

Dosyć nietypowo, ale recenzję pozwolę sobie rozpocząć od aspektów wizualnych oraz tematyki. Najnowsza gra wydawnictwa Portal Games to rozwinięcie Sagi Kemushi, znanej z z m.in. gry Bitoku czy Bamboo. Daitoshi przenosi graczy do alternatywnego, steampunkowego miasta – tytułowej metropolii napędzanej parą i postępem technologicznym. Jednak rozwój ten ma swoją cenę: eksploatacja naturalnych zasobów prowadzi do degradacji środowiska, co z kolei wywołuje gniew pradawnych duchów – Yōkai. Motyw ten wprowadza unikalną atmosferę napięcia między postępem cywilizacyjnym a potrzebą harmonii z naturą.

Wizualnie gra prezentuje się bardzo dobrze. Plansza główna przedstawia dynamicznie rozwijające się miasto z dzielnicami, które można elektryfikować i rozbudowywać. Kolorystyka jest w moim odczuciu trochę pstrokata, na czym cierpi czytelność. Całość dopełnia klimatyczna ikonografia, choć ta może początkowo sprawiać problemy nowym graczom. Po kilku partiach, przestaje ona jednak sprawiać jakiekolwiek problemy. Komponenty – od drewnianych meepli, przez wielowarstwowe plansze graczy, aż po akrylowe żetony – są na najwyższym poziomie. Tak powinno się wydawać gry. Brawo Devir Games!

Mechanika i rozgrywka

Daitoshi to gra typu heavy euro z centralną mechaniką rondla opartą o worker placement. Na pierwszy rzut oka dostępnych jest zaledwie pięć głównych akcji – jednak każda z nich składa się z kilku warstw i kroków, co sprawia, iż rozgrywka staje się bardzo głęboka i wielowymiarowa. Wpływa też to na dosyć wysoki poziom trudności tytułu.

Najciekawsze aspekty Daitoshi:

Produkcja: Innowacyjny system, w którym działania jednego gracza mogą uruchomić efekty produkcji także u innych. Powstaje w ten sposób interesująca interakcja pozytywna – gracze korzystają z tego, co tworzą inni.

Budowa i ekspansja miasta: Rozbudowa dzielnic, wznoszenie budynków i ich elektryfikacja tworzą silnik rozwoju, który stopniowo wzmacnia efektywność działań.

Tor innowacji: Gracze mogą rozwijać technologie, które zmieniają sposób działania poszczególnych akcji i otwierają nowe ścieżki punktowania.

Ekologia vs chciwość: Każde działanie mające na celu zdobycie surowców naturalnych prowadzi do zanieczyszczenia środowiska – im więcej lasów i rzek zostanie zniszczonych, tym szybciej pojawią się Yōkai, karzące graczy za ich chciwość.

Gra premiuje długofalowe planowanie i znajdowanie synergii między różnymi ścieżkami rozwoju. Wybory są często bolesne i znaczące – nie można robić wszystkiego, a każde działanie ma swoje konsekwencje.

Strategia i głębia decyzji

Daitoshi wymaga od graczy strategicznego myślenia już od pierwszych rund. Kluczem do sukcesu jest nie tylko dobra optymalizacja własnych działań, ale również przewidywanie działań przeciwników. Mamy tutaj do czynienia z klasyczną “krótką kołderką”. Nie damy rady zrobić wszystkiego co chcemy, a surowców będzie brakowało na każdym etapie rozgrywki.

Co decyduje o zwycięstwie?

Synergia między torami – umiejętne połączenie innowacji z produkcją i ekspansją pozwala zbudować potężny silnik punktujący w końcowej fazie gry.

Zarządzanie zasobami – efektywne gospodarowanie energią i materiałami to absolutna podstawa.

Reakcja na zmieniającą się sytuację – gra potrafi zaskoczyć, a działania przeciwników mogą wymusić korektę planów.

Balans między postępem a ekologią – ignorowanie toru Yōkai może skończyć się srogimi karami punktowymi.

Nie ma jednej „złotej strategii” – każda partia może przebiegać zupełnie inaczej w zależności od stylu gry i decyzji przeciwników. To sprawia, iż regrywalność gry jest bardzo wysoka.

Skalowanie i tryb solo

Daitoshi działa dobrze w każdym składzie osobowym, choć jak w przypadku każdego dobrego eprasa, prawdziwy rozkwit strategicznej głębi następuje przy 3–4 graczach. Rozgrywki dwuosobowe także działają sprawnie dzięki wykorzystaniu automatycznych akcji neutralnego gracza, które podtrzymują napięcie i konkurencję o pola akcji. Jednocześnie są proste w obsłudze, co jest sporym atutem. Tryb solo również zasługuje na pochwałę – to pełnoprawna symulacja rozgrywki, która zachowuje większość kluczowych aspektów gry wieloosobowej, jednocześnie oferując unikalne wyzwania i scenariusze. Więc jeżeli lubisz pograć w planszówki solo – Daitoshi będzie dobrym wyborem.

Zalety i wady

Jak każda gra, Daitoshi też ma wady, choć muszę przyznać, iż zalet jest zdecydowanie więcej!

Zalety

•Świetna jakość komponentów i estetyczne wykonanie
•Głęboka, wielowarstwowa mechanika
•Duża regrywalność i różnorodność strategii
•Interakcja między graczami oparta na współzależność
•Tematyka i mechanizmy mocno ze sobą splecione
•Wciągający tryb solo

Wady

•Wysoki próg wejścia – gra może przytłoczyć początkujących
•Początkowo nieczytelna ikonografia
•Długi czas przygotowania i tłumaczenia zasad
•Dłuższe przestoje przy analizie opcji w większym składzie

Wrażenia końcowe

Daitoshi to gra, która nagradza zaangażowanie. Nie jest to tytuł dla osób szukających szybkiej, lekkiej rozrywki – to pozycja dla graczy, którzy lubią „zanurzyć się” w świat gry na pełne dwie godziny, dokładnie analizować możliwości i rozbudowywać swój silnik krok po kroku. To także gra z przekazem – pokazująca, iż postęp technologiczny nie jest wolny od kosztów, a każde nasze działanie wywołuje konsekwencje. Element ten sprawia, iż Daitoshi jest nie tylko mechaniczną układanką, ale też ciekawą opowieścią. To ambitny, wymagający i pięknie wykonany tytuł, który może stać się perełką w kolekcji fanów gier euro. jeżeli jesteś gotów poświęcić czas na naukę i eksplorację jego głębi – gra z pewnością ci to wynagrodzi.

Dla kogo?

•Dla fanów eurogier z ciężkim kalibrem
•Dla graczy lubiących planowanie, interakcję i zarządzanie silnikiem
•Dla osób ceniących wysoką jakość wykonania i dbałość o detale

Nie dla:

•Początkujących graczy
•Osób preferujących szybkie gry z prostymi zasadami
•Miłośników silnej negatywnej interakcji

Idź do oryginalnego materiału