Dlaczego Dragon Age: Zespół The Veilguard zaprojektował fabułę włączającą wszystkich graczy

Nawet wychodząc poza bardzo rozbudowany kreator postaci, Dragon Age: Strażnik Zasłony obejmuje całą gamę sposobów Odegraj postać różniącą się płciązwłaszcza jeżeli chodzi o wybory dialogowe. Jest to płynna integracja, która dodaje solidności rozgrywce RPG, a twórcy naprawdę chcieli ją dodać.

„Wiemy, ile to znaczy dla graczy, którzy chcą wybrać te opcje, czuć się zauważeni i mieć takie doświadczenie, które faktycznie celebruje i odzwierciedla radość, jaką odczuwają w swojej własnej autentyczności” – wyjaśniła Polygon dyrektor gry Corinne Busche.

Chociaż jest to pierwszy raz, kiedy w grze Dragon Age możesz stworzyć i odgrywać postać wyraźnie transseksualną, nie jest to pierwszy raz, kiedy postać trans pojawia się w serii. Dragon Age: Inkwizycja miał Kremnajemnik z kompanii Żelaznego Byka, który również był transpłciowym mężczyzną. Było to wówczas dość rewolucyjne, chociaż patrząc wstecz, istniały pewne opcje dialogu związane z płcią Krema, które można było rozwiązać inaczej (istnieje możliwość zapytania go, czy jest kobietąna przykład).

Ale w 10 lat od Inkwizycja, zmieniła się dyskusja na temat tożsamości płciowej oraz reprezentacji osób trans i niebinarnych w mediach.

„Temat jest złożony, język złożony i stale się rozwija” – powiedział Busche. „Sposób, w jaki myślimy i opisujemy tożsamość płciową jako społeczeństwo, ewoluował od czasu poprzednich odsłon Dragon Age. Jestem z czego bardzo dumny Inkwizycja co zrobić z Kremem, a dziś do niektórych elementów moglibyśmy podejść nieco inaczej. Szczególnie, gdy myślimy o idei ujawnienia, o tym, jak należy to do jednostki, o tych głębokich momentach introspekcji, podczas których naprawdę możesz zbadać: Kim jestem? Co to dla mnie oznacza? Jaką rolę odgrywa w moim życiu?”

Jeden z pierwszych momentów Strażnik Zasłony polega na tym, iż Rook, postać gracza, rozpakowuje w swoim prywatnym pokoju kilka rzeczy osobistych i zastanawia się nad różnymi aspektami siebie, takimi jak klasa i frakcja. Obejmuje to również okazję dla Rooka, w formie wewnętrznego monologu, do skomentowania i ustalenia swojej tożsamości płciowej. To niewielka interakcja, ale ładnie koloryzująca postać. Ale gra wykracza poza to. Rook może także porozmawiać o swojej płci z innymi postaciami, w scenach obejmujących zarówno udzielanie rad, jak i… towarzysz odnalezienie własnej tożsamości, aż do doprowadzenia jej do a potencjalny partner romantyczny.

„Moje ulubione momenty związane z tym tematem to nie tylko moment introspekcji i możliwość powiedzenia sobie, iż jesteś trans czy niebinarny” – wyjaśnił Busche. „Właściwie to te momenty ujawnienia, które mają miejsce później, gdy spotykasz inną postać, której czujesz się komfortowo, lub zaczynasz rozwijać relację z jednym ze swoich towarzyszy i chcesz to ujawnić”.

Ostatecznie twórcom tak naprawdę zależało na spersonalizowaniu doświadczenia. Niektórzy gracze mogą chcieć grać transpłciową lub niebinarną Wieżą i nie angażować się w dialog; inni mogą chcieć otwarcie omówić swoją tożsamość płciową z innymi postaciami. Ważne jest to, iż w tej grze jest wybór.

„Ujawnianie informacji należy do jednostki” – stwierdził Busche. „Możesz więc zdecydować, iż twoja postać, Twoja Wieża, jest transseksualna i nie ujawniasz tego. To należy do ciebie. A jeżeli tak, te chwile są tak bliskie i osobiste. Naprawdę podoba mi się to, co nam to otwiera pod względem głębi opowiadania historii. Powiem, iż płakałem więcej niż raz.