Jak w 2008 roku nas okłamywano, iż gry cyfrowe będą tańsze od pudełkowych

Cytat z czasopisma TIPSOMANIAK z 2008 roku:

"W dobie powszechnego dostępu do sieci dystrybucja internetowa zyskuje na znaczeniu z roku na rok (...) Kwestię [dystrybucji cyfrowej] poruszyli podczas spotkania zaaranżowanego przez Davida Perry'ego legendarni deweloperzy - Peter Molyneux, Raph Koster, Chris Taylor, Neil Young oraz była twarz Sony - Phil Harrison. Koster rozpływał się w zachwytach nad dystrybucją internetową oraz możliwościami sieci w ogóle (...) Zgodziwszy się z nim, Chris Taylor, który zauważył w dystrybucji cyfrowej szansę na ograniczenie piractwa, podsumował "granie na pecetach, jakie znamy, umarło... bezpieczne granie to przyszłość. Phill Harrison mówił o pokoleniu dzieci, które nigdy nie kupią niczego zapisanego na fizycznych nośnikach. Mimo sprzeciwu Younga Harrison stwierdził, iż kończy się czas klasycznej dystrybucji gier czy muzyki (...) Sprzedaż gry za pośrednictwem internetu (choćby poprzez coraz popularniejszy Steam czy Gametap) może znacząco zredukować koszty wydania tytułu. Tłoczenie płyt, wydruk instrukcji, pudełko, transport i pośrednictwo stanowią w końcu niebagatelną część sklepowej ceny gry".

Powyższy cytat z 2008 roku pokazuje wam dobitnie jakie bajki sprzedawały nam korporacje, którym zależało na tym aby gracze zaakceptowali nowy rodzaj gamingu. Koniec z grami na nośnikach i zarazem początek nowej ery gier cyfrowych (wypożyczanych, a nie kupowanych), które miały być tańsze. Owszem zgodnie z prawem nikt, nigdy nie kupował gier, kupowaliśmy tylko nośniki (dyskietki, płyty) z grami. Podobnie jest z książkami - jeżeli kupiłeś np. powieści Tokiena to też nie miałeś do nich praw bo to nie ty byłeś autorem. Faktem jednak było to, iż zarówno gra na nośniku jak i książka były twoje. Firma, która stworzyła grę mogła zbankrutować, autor kupionej książki umrzeć ale ty dalej miałeś w domu to co kupiłeś. Do grania w kupioną na nośniku grę wystarczył komputer, a internet nie był do niczego potrzebny (no chyba, iż gra miała możliwość aktualizacji to mogłeś włączyć sieć i sprawdzić, czy jest coś nowego na serwerach). Kupioną grę /książkę mogłeś sprzedać jak ci się znudziła. Nigdzie nie podawałeś swoich danych osobowych, pani w sklepie z grami nie wiedziała kim jesteś - płaciłeś i miałeś grę. W 2022 roku wszędzie musisz się rejestrować, do wszystkiego masz dystrybucję cyfrową, nic nie jest twoje bo wszystko masz w formie cyfrowej. Steam, EAapp, Blizzard, Epic wszyscy wymagają od ciebie danych osobowych, kontrolują to jak grasz, kuszą cię osiągnięciami i kontaktem ze znajomymi, choćby w grach jednoosobowych dodają zabezpieczenia DRM, które zmuszają cię do ciągłego bycia online.

Może tobie osobo czytająca ten artykuł się to podoba ale moim zdaniem świat dystrybucji cyfrowej jest straszny. To jak wygląda kupowanie gier komputerowych (i coraz częściej książek, komiksów oraz muzyki) w roku 2022 bardzo mi się nie podoba. Niestety wszystko wskazuje na to, iż dawny świat już nie wróci. Człowiek przyszłości nic nie będzie posiadał bo wszystko będzie na abonament, jak się da to tylko w wersji cyfrowej. Ludzie stali się niewolnikami, którzy nic nie posiadają, i którym w każdej chwili można zabrać to co mają wypożyczone.

A miało być tak pięknie...

1. Dystrybucja - wszystkie te platformy online, zabezpieczenia typu drm itp, brak stale przypisanych gier tylko licencjonowanie - mała zmiana w prawie i można dowolnie wycofać grę (będę się kiedyś śmiał jak UE zabroni np. GTA 4 bo ukazuje osoby ze wschodniej Europy w negatywnym świetle albo Mafii bo obraża Włochów).

Upadek producenta/platformy? Tracisz gry. Jakbym chciał sobie wypożyczyć to powinna być opcja: "przejdź grę 1 raz" albo na godziny, płacisz 10zł/h. Tylko wtedy większość singlowych produkcji by traciła bo fabularnie nie mają więcej niż 20h grania.
Jedyny plus to możliwość zakupu bez ruszania 4 liter, ale nie ma to dla mnie takiego klimatu jak kiedyś.

2. Jakość wydawanych produkcji - no tutaj to tylko usiąść i płakać, wieczna byle jakość jak na polskiej budowie, rzucanie niedorobionego produktu na premierę. A szkoda ryja strzępić.

3. Obsługa kupującego - tutaj to można pisać, problem z grą? Problem z aplikacją? Problem z zakupem? powodzenia w rozmowie z botem który ci i tak nie pomoże. Człowieka nie uświadczysz.

4. Ceny - eh, podstawka kosztująca ponad 200zł, no ok, gdyby tylko ta podstawka nie była okrojoną wersją całej gry. Dokładnie tego za co powinieneś zapłacić, a dostajesz g.. w papierku po cukierku, resztę sobie dokup. SIMSY, Civilization (od części piątej w górę), te i wiele innych gier są drogie i okrojone więc aby się w pełni cieszyć rozgrywką musisz zapłacić za liczne dodatki (DLC). Sprzedawanie okrojonej (niedokończonej) gry do której musisz dokupywać drogie dodatki jest niestety coraz częstszą praktyką. Oczywiście wszystko w formie dystrybucji cyfrowej, czyli nie dość, iż musisz zapłacić to jeszcze takie EA, Ubisoft, Epic albo Steam mogą ci w każdej chwili odebrać produkt za który zapłaciłeś.

Obecnie cena produkcji AAA często wynosi ok. 300zł, ba coraz powszechniejsze jest zbliżanie się do 400 zł - za grę którą ukończysz w 10-20 godzin! No bez jaj! 300zł (do tego w formie cyfrowej) to dużo za pełną produkcję, a najczęściej dostajesz okrojone gówienko do którego musisz jeszcze dokupić dodatki. W jakim świecie my żyjemy?