Path of Exile 2 to mocny krok naprzód dla konkurenta Diablo

Nie zdarza się często, aby przeprowadzić wywiad z reżyserem gry, gdy jest on w trakcie walki z bossem, w której tworzeniu prawdopodobnie brał udział. A jednak Jonathan Rogers z Grinding Gear Games, odpierał ataki ogromnego bóstwa, odpowiadając na pytania. „On tam pójdzie, a ja go uderzę gigantycznym młotem — musi niedługo umrzeć, prawda?” zażartował, z pozornie prawdziwym zaniepokojeniem w oczach.

Ścieżka Wygnania 2 jest długo oczekiwaną kontynuacją gry z 2013 roku Ścieżka wygnaniadarmowa gra RPG akcji, w którą w ciągu ostatnich 30 dni grało średnio prawie 90 000 graczy. Debiutancki projekt studia z siedzibą w Auckland jest, jeżeli mamy być szczerzy, jedynym ARPG, który można uznać za poważnego konkurenta Diablo, ale zespół zamierza rzucić jeszcze szerzej sieć na sequel.

„[Path of Exile] ma reputację tej ultraskomplikowanej gry, a nie tylko to, ale też robi się coraz starsza”, powiedział Rogers. I ma rację — jedno spojrzenie na jej biblijne drzewo umiejętności z ponad 1000 węzłami wystarczy, aby wzbudzić strach w sercach każdego nowicjusza, a to zanim przejdziemy do wszystkich poradników dotyczących budowania tworzonych przez społeczność. „Wielu graczy, którzy próbowali Ścieżka wygnania odrzuciłem to i chciałem jakoś zabić wszystkie te problemy” — dodał. Grinding Gear włożył wiele wysiłku w doświadczenie użytkownika Ścieżka Wygnania 2 w rezultacie, w tym usprawnienie systemu aktualizacji w sposób bardziej przystępny Diablo 2-drzewo umiejętności, w którym klejnoty umiejętności są sortowane według typu broni.

Grinding Gear również chciał ulepszyć walkę w oryginale. Rogers wskazał na nową klasę Mercenary, z jej pieczołowicie animowanymi unikami i szerokim wachlarzem broni przegubowej, jako przykład czegoś, co nie byłoby możliwe w oryginalnej grze. Zespół zauważył, iż gracze mieli tendencję do skupiania się na konkretnych umiejętnościach w Ścieżka wygnaniaco prowadzi do „rozgrywki na jedno kliknięcie” z niewielkim polem do eksperymentów. Ścieżka Wygnania 2dla porównania, jest zaprojektowany wokół tworzenia konkretnych kombinacji umiejętności i zachęca do ciągłego majstrowania przy zestawie umiejętności, aby móc przywoływać satysfakcjonujące strategie zabijania bossów. Kiedy Rogers omawiał ten aspekt gry, użył amunicji permafrost Mercenary’ego, aby zlodowacić podzbiór wrogów, a następnie zmienił broń, aby „rozbić” ich kriogeniczne, niedługo będące trupami, powodując eksplozję, która zdewastowała najbliższy obszar.

Moja praktyczna demonstracja rozpoczęła się na ponurej polanie, gdzie wkroczyłem w sandały Wiedźmy na 3 poziomie. Szkieletowe towarzysze podążali za każdym moim ruchem, gdy byłem podekscytowany swoimi różdżkami, przyzwyczajając się do Ścieżka Wygnania 2nowy styl ruchu oparty na WASD. To bardziej precyzyjna alternatywa dla klasycznego sterowania myszką typu „wskaż i kliknij”, które było złotym standardem w grach ARPG. „Osobiście jestem bardzo przekonany do WASD; myślę, iż jest o wiele lepsze” — powiedział Rogers. „Daje ci o wiele większą kontrolę nad tym, co możesz zrobić, i jakością animacji, jaką możemy osiągnąć”. Niedługo potem zostałem zaatakowany przez ligi zombie i wilkołaków walczących o powietrze, przywołując strumień wypustek przypominających gałązki, aby skomplikować ścieżkę nieustannych hord. Pomimo wszystkich kroków w kierunku powitania zwykłych graczy, gwałtownie stało się jasne, jak trudne Ścieżka Wygnania 2 będzie.

Gdy już udało mi się pokonać lokalną populację wilkołaków, zmieniłem się w strażnika 20 poziomu, aby sprawdzić Ścieżka Wygnania 2obsługa kontrolera, która zmieniła grę w dynamiczną strzelankę z dwoma drążkami. Twoje podstawowe ataki są na odpowiednich spustach, a inne umiejętności są przypisane do przycisków na twarzy i D-pada. Kontroler gwałtownie stał się moim ulubionym sposobem gry i już teraz widzę siebie pogrążającego się w nieludzkiej ilości godzin Ścieżka Wygnania 2 na urządzeniu przenośnym, takim jak Steam Deck. „Działa [on Steam Deck]ale wydajność nie jest tak dobra, jak miejmy nadzieję, iż będzie w momencie premiery” — powiedział Rogers. „Ale ponieważ mamy znacznie lepsze wsparcie kontrolera niż to, które mieliśmy w Ścieżka wygnania„To będzie o wiele lepsze doświadczenie”.

Gdy przyzwyczajałem się do nowego systemu, przechadzałem się po półświetlonych korytarzach Traitor’s Passage, lawirując między niezdarnymi, cętkowanymi golemami i wypełniając je strzałami. Było przyjemne kinetyczne uczucie w spadaniu burzą pocisków, a następnie użyciu mojej umiejętności Escape Shot, aby odskoczyć z drogi niebezpieczeństwa, pozostawiając za sobą wstrząs obrażeń. Chociaż w jednym nieostrożnym zastosowaniu, to posłało mnie w stronę legowiska ogromnych, chudych pająków. Bezradnie patrzyłem, jak wspinają się po ścianie do przestrzeni do gry, zanim zjadły mój pasek zdrowia. Jest wiele umiejętności ruchu w Ścieżka Wygnania 2 i kilka przedmiotów, które pozwalają ci przechodzić przez wrogów, ale bardziej realistyczne podejście do ruchu oznacza, iż ​​będziesz uwięziony przez hordy znacznie częściej. Przyparcie do ściany teraz przywołuje to uczucie tonięcia, znane każdemu graczowi Call of Duty Zombies.

Zanim wypróbowałem inną klasę, postanowiłem teleportować się do Ardura Caravan, strefy centralnej na grzbiecie poruszającego się konwoju. Ilość szczegółów w tym środowisku była oszałamiająca — było pełne niestandardowych postaci i zatłoczonych straganów, co czyniło je swego rodzaju mobilną wersją suków w Marrakeszu. gwałtownie przedstawiono mi niewidomego handlarza o imieniu Shambrin i przedstawiono kilka opcji dialogowych, które przemawiały do ​​całego świata. Kiedy zapytałem o niepełnosprawność Shambrina, odpowiedzieli: „Czy ukąszenie skorpiona przenosi mniej trucizny w nocy?” — co, jeżeli możemy poświęcić chwilę, jest jedną z najbardziej metalicznych kwestii dialogowych, jakie słyszałem od dawna. Niedaleka stacja mapy pustyni pozwoliła mi skierować konwój do kamieniołomu po drugiej stronie mapy, a kiedy przybył, niegdyś muśnięta słońcem karawana była zanurzona w cudownej bladości zmierzchu.

Ciekaw, jak kształtuje się szersza historia, poprosiłem Rogersa o ujęcie narracji. „Jak w Ścieżka wygnaniajesteś wygnańcem, a pozostało ten hrabia, który porywa ludzi i wiesza ich” – powiedział Rogers. „Powodem, dla którego to robi, jest to, iż jego umysł jest skażony czymś, co znalazł, i to doprowadza go do szaleństwa”.

Rogers zauważył większy nacisk na narrację w Ścieżka Wygnania 2. Mimo to Grinding Gear nie chciał „przesadzić” z tym, powiedział, zwłaszcza w kampanii, którą (w idealnym przypadku) będziesz przeżywać wielokrotnie. „Nie jesteś stale bombardowany obowiązkowymi dialogami czatu”, powiedział Rogers. „Ważne jest, aby móc pominąć te rzeczy, jeżeli chcesz, ale włożono o wiele więcej uwagi w opowiadanie historii, więc mam nadzieję, iż nie będziesz chciał tego robić”. Historia stojąca za obszarem starożytnej świątyni, który mi zademonstrowano, dotyczyła grupy naukowców, którzy stworzyli sztuczne słońce, ale potem wpadli w kataklizm. Po tym nieumarli naukowcy czcili stworzone przez siebie źródło światła. W sprytnym projekcie narracji, podczas gry Rogers wykorzystywał zacienione obszary, aby trzymać się z dala od reflektorów słonecznych, aby nie odnieść ciągłych obrażeń.

Następnie wylosowałem Czarodziejkę poziomu 22 w obszarze zwanym Zaginionym Miastem Keth. Tutaj mogłem przetestować współdziałanie żywiołów w Ścieżka Wygnania 2. Gdy rój chrząszczy się zbliżył, wystrzeliłem Solar Orb, umiejętność kontroli tłumu, która rozdaje ogniste impulsy i zadaje obrażenia od poparzeń wrogom w pobliżu. Używanie kontrolera przełącza Ścieżka Wygnania 2menu, które są przydatne do sprzedawania łupów i do wszelkich majsterkowań, które możesz wykonać dzięki klejnotów wsparcia. Są to modyfikatory, które można umieścić w gnieździe dla twoich aktywowanych umiejętności, o tematyce Siły, Inteligencji lub Zręczności. Otrzymasz jeden slot klejnotu wsparcia na każde pięć punktów w atrybucie i możesz rozłożyć je na swoje umiejętności, aby tworzyć unikalne synergie. Miałem dwa klejnoty wsparcia na Solar Orb, co wydłużało czas trwania efektów i zadawało więcej obrażeń kosztem dłuższego czasu odnowienia. Większość klejnotów wsparcia osiąga ostrożną równowagę między zapewnianiem pozytywnych i negatywnych efektów, co pomaga sprawić, aby wybory klejnotów były osobiste dla twojej konfiguracji. Jednak zaczęło mnie denerwować, iż nie byłem w stanie zobaczyć akcji, gdy wskakiwałem do menu — spodziewałem się subtelnej nakładki, abym mógł mieć oko na moje otoczenie przez cały czas, ale Ścieżka Wygnania 2 wyrzuciło mnie na osobny ekran, gdy bawiłem się swoją kompilacją.

Po kilku kolejnych zabawach z klejnotami wróciłem, by stanąć twarzą w twarz z Terrorgnaw the Hunger, minibossem, który szczycił się dodatkowymi obrażeniami od zimna i narażeniem na niebezpieczeństwo. Mając to na uwadze, ulepszyłem swoją umiejętność Ice Nova, nasycając ją klejnotem Deep Freeze, który zapewniał, iż mój przeciwnik pozostanie zamrożony na dłużej i przestanie wystrzeliwać śmiercionośne pociski, gdy tylko zgromadzę efekt. choćby z minibossem takim jak Terrorgnaw czułem, iż skupienie się na zapewnieniu, iż groźni wrogowie stanowią znaczące wyzwanie strategiczne. Nie możesz po prostu rzucić się na hordę choćby najbardziej podstawowych mobów i oczekiwać, iż spamowanie przebije ci się do przetrwania.

Terrorgnaw łaskawie upuścił unikatowy przedmiot po śmierci, Innsmouth Shabby Hood, który zapewniał 100% zwiększoną regenerację many, ale zmniejszał moją maksymalną manę o połowę. Chthonic cowl oprawiał również twarz mojej postaci górnymi i dolnymi zębami żabnicy, co bez wątpienia wzbudzało strach w sercach wojowników węży, z którymi się mierzyłem. W końcu przeskoczyłem na build Mercenary na 13 poziomie, co natychmiast dało mi retrospekcje do grania Zespół Fortress 2Demoman. Na świętych terenach łowieckich rzucałem granatami w potężne, zainfekowane jeżynami małpy z podwozia mojej kuszy.

Rezultatem była makabryczna mieszanina małpiego gulaszu, skomplikowana przez procesję jadowitych krabów, które przemykały się między zwłokami, by wystrzelić pociski w mój błyszczący hełm. Jak wcześniej zademonstrował Rogers, moją ulubioną częścią Mercenary było stukanie w przyciski, by załadować żywiołowe bełty, a następnie zrzucenie grupy wrogów w pociąg i zamienienie ich wszystkich w brzydkie rzeźby lodowe. Niestety, smutną częścią mojej 40-minutowej demonstracji było to, iż nie było wystarczająco dużo czasu, by znaleźć tematyczny sprzęt, pobawić się umiejętnościami i sformułować build. Mimo to przynajmniej pobudziło moją wyobraźnię na temat tego, jakie synergie mógłbym stworzyć podczas dłuższej sesji gry.

Gdy gra zostanie uruchomiona w ramach wczesnego dostępu 15 listopada, Ścieżka Wygnania 2 będzie zawierał końcówkę, ale Rogers nie był gotowy mówić o szczegółach. „Podstawowy system końcówki jest dość podobny do Ścieżka wygnania”, powiedział, zauważając, iż chce utrzymać przynajmniej poziom wyboru i zainteresowania ustanowiony tam w sequelu. Rogers jest bardzo świadomy znanej krytyki rzucanej na inne gry RPG akcji, iż „końcowa gra jest zbyt mała” i chce się upewnić, iż nie będzie tak w przypadku Ścieżka Wygnania 2.

„Będziemy wykorzystywać wiele mechanizmów z [Path of Exile]ale zostaną odświeżone i odtworzone” — powiedział Rogers. „Losowym przykładem tego jest Breach [timed monster-spawning portals] — to jest mechanika, którą pewnego dnia wprowadziliśmy do Ligi i zamierzamy ją udoskonalić Ścieżka Wygnania 2 wersja tego, ale cała zawartość jest nowa. Jasne, wykorzystujemy ponownie pomysł Breach, ale jest nowa zawartość, nowi bossowie, wszystkie te rzeczy”. W kolejnym miłym ukłonie w stronę doświadczonych graczy, wszystkie kosmetyczne mikropłatności, które kupiłeś w Ścieżka wygnania przeniesie się do Ścieżka Wygnania 2. Powróci również gra kooperacyjna, w której choćby sześciu graczy będzie mogło wspólnie eksplorować lochy w grupie. W geście nostalgicznego geniuszu, Ścieżka Wygnania 2 będzie również zawierać tryb współpracy na kanapie, przynajmniej podczas gry z kontrolerami. Rogers zauważył, iż zostało to wprowadzone, aby pomóc wyróżnić wydanie gry na konsolę. „To nie jest już tak wielka rzecz, jak kiedyś, ale przez cały czas bardzo mi się podoba” — powiedział.