Symulacja życia Palia, dostępna we wczesnym dostępie, stała się moją ulubioną grą w stylu Stardew

Ostatnio spędzam sporo wolnego czasu w symulator życia z wczesnym dostępem Palia. Od czasu uruchomienia wczesnego dostępu często wracam do wygodnego domu mojego człowieka, aby zająć się ogrodem, polować i spędzać czas z przyjaciółmi. Palia stało się moim Dolina Gwiezdnej Rosy-typowa dla mnie spokojna gra.

Pomysł przytulnego MMO był nieco surowy na początku istnienia gry — ale twórca Singularity 6 wspiera tytuł regularnymi aktualizacjami, więc teraz koncepcja jest o wiele bardziej przejrzysta. Zacząłem nie tylko zachęcać znajomych do gry Palia wraz ze mną zacząłem poznawać nowych przyjaciół w grze.

Z reguły gram w większość gier solo, chyba iż mam kumpli, którzy mogą mi towarzyszyć. Po zagraniu w cały szereg tytułów online, dowiedziałem się, iż większość społeczności jest pełna niegrzecznych kolesi, którzy będą cię obrażać za najmniejsze wykroczenie. Paliaz drugiej strony ma uroczą społeczność.

W ciągu ostatnich kilku dni zauważyłem kilka spotkań, które rozgrzały moje zmęczone, pesymistyczne serce. Grupa graczy była w Kilima Village, skacząc w kółko, komplementując się nawzajem za stroje. Ludzie wykrzykują zrzuty zasobów i organizują pokazy fajerwerków, czekając, aż ludzie się pojawią i zdobędą specjalną rudę lub drewno. Gracze będą swobodnie rozmawiać o romansach i wymieniać się ulubionymi mieszkańcami wioski na czacie. Szefowie kuchni planują imprezy kulinarne, zapraszając osoby bez dobrze wyposażonych kuchni lub mnóstwa zapasów, aby przyszły do ​​nich i przygotowały pyszne jedzenie.

W momencie premiery i przez większość dotychczasowego okresu istnienia gry, Palia najlepiej sprawdzało się w grze solo — z kilkoma wyjątkami. Gotowanie, na przykład, zawsze było mechanizmem społecznym, który dobrze się sprawdzał. Gaje przepływów — magiczne drzewa, które pojawiają się nocą w Bahari Bay i wymagają wielu graczy do ścięcia — zostały dodane później i zmuszały graczy do współpracy. Ale przez większość dnia byłem sam — po prostu najlepiej to działało. jeżeli miałem znajomych online, rozmawialiśmy na Discordzie, robiąc swoje rzeczy w grze i od czasu do czasu się łączyliśmy.

W ciągu ostatnich kilku miesięcy Singularity 6 dodało kilka nowych funkcji, aby zachęcić do gry w grupie, i świetnie sobie z tym poradziło. Palia poczuj się jak w prawdziwym MMO. Pierwszym jest bonus grupowy; teraz, jeżeli turlam się z kimś, to daje nam obu szansę na podwójny łup. Granie w grupie może również przynieść specjalne meble, więc mam mnóstwo powodów, aby zebrać kilku kumpli, zanim wyruszę na polowanie i zbieractwo.

Drugim niedawnym dodatkiem są stoły z gorącym garnkiem w podziemiach Grimalkin. Wieczorem wycofuję się z pól i idę do podziemi Kilima Village, czarnego rynku, gdzie kapitalistyczny kot Zeki sprzedaje obrazy, dywany i inne towary wysokiej jakości. W podziemiach są stoły, przy których gracze mogą rywalizować w prostej grze polegającej na dopasowywaniu kafelków zwanej gorącym garnkiem w grupach czteroosobowych. Gra w gorącego garnka daje monety, które mogę wymienić na kole nagród na meble, wysokiej jakości składniki, złoto i wiele więcej.

Palia zawsze wyróżniała się jako przytulna gra, podobna do Dolina Gwiezdnej Rosyale aspekt wieloosobowy wydawał się trochę pobieżny i niepotrzebny. Teraz warto znaleźć kilku kumpli. W innych grach mógłbym mieć do tego pretensje — dlaczego muszę iść i grać z Randym Rando? Ale w PaliaByłem zszokowany tym, jak przyjemne jest to doświadczenie. Wszyscy są niesamowicie mili. W rzeczywistości najsurowszą interakcją w grze, jaką widziałem, było narzekanie kogoś, iż ludzie biegają obok robaków, które próbował złapać i ich straszą — trudno nazwać to toksyczną interakcją.

Obraz: Osobliwość 6

Pismo w Palia jest również zaskakująco dobra. Niedawno zagłębiłem się w Świątynię Korzeni z moim chłopakiem-robotem, tylko po to, by odkryć, iż jest on zagrożony przez starożytnego opiekuna, którego znaleźliśmy w ośrodku. Dzięki mocy przyjaźni udało mi się go uwolnić i dowiedzieć się więcej o tajemniczym świecie Palia. Te rozdziały narracyjne są głównym powodem, dla którego lubię tę grę, ale są rzadko wydawane. Społeczne aspekty Paliasą jednak łatwiej dostępne.

Jako zmęczony gracz, który doświadczył wielu środowisk wieloosobowych, nauczyłem się trzymać na uboczu. Paliana początku swojej podróży wczesnego dostępu, wydawała się mniej grą MMO niż grą solo, w której przypadkowo biorą udział inni gracze. Gdy Singularity 6 aktualizuje grę, deweloper wykonał świetną robotę, sprawiając, iż gra wydaje się bardziej towarzyska. Gra miała trudny rozwój z cyklami zwolnieńale mam nadzieję, iż ciągłe aktualizacje i uprzejma baza graczy doprowadzą w końcu do jego rozkwitu.

Na razie cieszę się chłodnymi wibracjami Paliai miło jest mieć nowe miejsce do zawierania przyjaźni. Mieszkańcy Kilima są wspaniali, ale nie mogą się równać z przyjemnością zabawy z innymi ludźmi.