Zelda: Echoes of Wisdom potwierdza, iż ​​gry Zelda zmieniły się na zawsze

Największy szok wtorku Legenda Zeldy: Echa Mądrości ujawniono oczywiście tę księżniczkę Zeldę będzie grywalnym bohaterem. Drugim co do wielkości szokiem było to, iż gra w ogóle istnieje i iż wyjdzie za trzy miesiące.

Trzeci co do wielkości szok zajął mi trochę więcej czasu, ale prawdopodobnie jest to jeszcze większa sprawa: Echa Mądrości to wyraźna wskazówka, iż ​​Nintendo na dobre odwróciło się od tego, co można nazwać tradycyjnym projektowaniem gier Zelda.

Tradycja jest niezwykle ważna w serii Legend of Zelda. Ta sekwencja gier trwała przez 38 ziemskich lat (i tysiąclecia na Hyrule), zasadniczo opowiadaną i powtarzaną w kółko tę samą historię. Podobnie projekt gry zmienił się i zmienił w ściśle określonych granicach, w miarę przestrzegania przestarzałych rytuałów Zeldy.

Przez dziesięciolecia każda gra otwierała się stopniowo, nieliniowo, ale starannie przepisany sposób, w miarę jak gracz odblokowywał nowe narzędzia, które pasowały jak klucze do wielu zamków na mapie i wykorzystywał je do znajdowania rozwiązań skomplikowanych zagadek. W pierwszej recenzji gry Zelda, którą napisałem — myślę, iż było to przeznaczone Czapka Minishw 2004 roku — nazwałem te gry „bajkami w zegarku”, co oznacza, iż ​​działały jak piękne, precyzyjne maszyny, w które gracz mógł się wcisnąć. I tak pozostało – do 2017 roku.

Oddech Dzikiego podarł instrukcję Zeldy. Dało to graczom wszystkie najważniejsze narzędzia już na początku rozgrywki i pozwoliło eksplorować mapę w dowolnym kierunku, stawiając czoła wyzwaniom w dowolnej kolejności. Dzięki systemom takim jak trwałość broni, pogoda, wytrzymałość i gotowanie dodano także wiele zmiennych, które trzymają graczy w napięciu i zachęcają do improwizacji.

Następnie rok 2023 Łzy Królestwa dodał turbodoładowanie temu podejściu dzięki kilku umiejętności, które wydawały się pomyślane nie tyle, aby zakłócić projekt gry, ale całkowicie go zepsuć. Ultrahand pozwala graczom budować własne meble, budynki, pojazdy i urządzenia zasilane. Fuse łączy prawie każdy obiekt w grze z systemem broni. Rewind pozwala graczom wysyłać poszczególne obiekty do tyłu w czasie. I Ascend – który rozpoczęło życie jako narzędzie do debugowania dla programistów — to niemal dosłownie oszustwo, karta umożliwiająca wyjście z więzienia.

Dzięki tym dwóm grom z otwartym światem Łzy Królestwa zwłaszcza producent serialu Eiji Aonuma i jego zespół zmienili paradygmat projektowania Zeldy w kierunku otwartości i kreatywności graczy (aż do punktu). Te gry cieszyły się ogromną popularnością, ale – być może ze względu na skumulowaną wagę kulturową pierwszych trzech dekad gier Zelda – założyłem, iż tradycyjna Zelda przetrwa obok tej nowej odmiany, prawdopodobnie w mniejszych tytułach nawiązujących do dwuwymiarowych korzeni serii .

Wydaje się, iż nie. Przedstawiamy Echa Mądrości w filmie Aonuma położył to jasno: „Chcieliśmy stworzyć nowy styl rozgrywki, który przełamie konwencje znane z poprzednich gier Legend of Zelda, patrząc z góry na dół” – powiedział. Nintendo nie skończyło z majstrowaniem przy swojej ukochanej serii — a raczej pozwalało graczom na majstrowanie i rzucało wyzwanie projektantom, aby za nimi dotrzymali.

W grze Księżniczka Zelda może użyj magicznej laski zwany Tri Rodem do tworzenia kopii obiektów, a choćby potworów, zwanych Echami. Może budować schody z ram łóżek, przyzywać Mobliny do walki w jej imieniu lub tworzyć wolnostojące kolumny wody. W filmie Aonuma wskazał, iż sposób rozgrywania bitew i rozwiązań łamigłówek będzie się znacznie różnić w zależności od gracza, w zależności od używanego przez nich Echa. Zdolność Echo to Ultraręka Księżniczki Zeldy; tak jak w Łzy Królestwazdolność do brute-force na wyzwania grylub wyjdź poza zwykły zestaw zasad Zeldy, aby je ominąć, jest wkomponowany w projekt gry i stanowi część zabawy.

Echa Mądrości będzie pierwszą zupełnie nową grą Zelda, która pojawi się od czasu, gdy przygody Linka w otwartym świecie wstrząsnęły serią. Wizualnie wygląda jak remake klasyka z 1993 roku z 2019 roku Przebudzenie Linka, ale pod względem projektowym wydaje się, iż należy do innego, nowszego gatunku gier Zelda. Podstawowym założeniem serii wydaje się teraz uwzględnienie kreatywności i wolności gracza. Cicha rewolucja Aonumy trwa; Zelda już nigdy nie będzie taka sama.