Amazon Project Kuiper: Wszystko, co musisz wiedzieć o satelitarnej usłudze internetowej Amazon

1 rok temu

Dostarczanie usług internetowych społecznościom o niedostatecznym zasięgu i społecznościom wiejskim okazywało się w przeszłości dość trudne, dlatego coraz więcej firm zwraca się w stronę satelitów, zamiast kopać i układać nowe kable w ziemi.

Podczas gdy SpaceX Starlink wzbudził duże zainteresowanie, nie jest jedynym graczem na rosnącym rynku internetu satelitarnego. Obydwa HughesNet I Viasat oferuje również usługę internetu satelitarnego, ale jest też nowy gracz, który przygotowuje się do wejścia na rynek: Amazon’s Project Kuiper.

Założona w 2019 roku firma Kuiper Systems LLC jest spółką zależną firmy Amazon, która jest lepiej znana pod nazwą projektu. Nazwany na cześć lodowego Pasa Kuipera rozciągającego się od orbity Neptuna, The Projekt Kuiper konstelacja będzie działać podobnie do Starlink, gdy wszystkie satelity dotrą na niską orbitę okołoziemską.

Podobnie jak Elon Musk, założyciel Amazon, Jeff Bezos, jest także właścicielem firmy rakietowej o nazwie Niebieskie pochodzenie. To powiedziawszy, należy zauważyć, iż Project Kuiper nie podlega Blue Origin, ale jest częścią tego samego działu urządzeń i usług w Amazon odpowiedzialnego za Rozpalać, Echo, Ogień w telewizji, eero I Pierścień produkty.

Chociaż sam projekt pozostało na wczesnym etapie, to jest wszystko, co musisz wiedzieć o Projekcie Kuiper, w tym o tym, czego możesz się spodziewać za satelitarną usługę internetową, gdy stanie się dostępna.

Amazon rozpoczął prace badawczo-rozwojowe nad projektem Kuiper w 2018 r. Następnie w 2020 r. amerykańska Federalna Komisja Łączności (FCC) przyznała firmie licencję na rozpoczęcie wdrażania i obsługi własnych satelitów.

Projekt Kuiper opiera się na najnowocześniejszym obiekcie w Redmond w stanie Waszyngton, gdzie opracowywane są satelity, terminale naziemne, chipy komputerowe i inny sprzęt potrzebny do realizacji projektu. Nad projektem pracuje w tej chwili ponad 1000 inżynierów, programistów i personelu pomocniczego zarówno w Redmond, jak iw laboratoriach Amazona w Nowym Jorku, Austin, Denver, San Diego i Waszyngtonie.

Projekt Kuiper składa się z trzech głównych części: infrastruktury naziemnej, satelitów i terminali klienckich. Infrastruktura naziemna Amazon składa się z anten bramek, które bezpiecznie wysyłają i odbierają dane klientów do iz satelitów. Anteny telemetryczne, śledzące i sterujące (TT&C) zapewniają również prawidłowe działanie satelitów.

Satelity projektu Kuiper działają na niskiej orbicie okołoziemskiej (LEO) i przekazują dane między antenami bramowymi a klientami. Terminale klienckie lub anteny satelitarne są tym, czego klienci Amazona będą ostatecznie używać do odbierania usług szerokopasmowych. Terminale te łączą anteny i procesory w jeden, kompaktowy system, co, miejmy nadzieję, sprawi, iż będą one bardziej przystępne cenowo i łatwiejsze w wysyłaniu do klientów.

Po ukończeniu, początkowa konstelacja satelitów Projektu Kuiper będzie składać się z 3236 satelitów na niskiej orbicie okołoziemskiej. Oczekuje się, iż pierwsza tura satelitów produkcyjnych zostanie wystrzelona w pierwszej połowie 2023 roku.

W kwietniu ubiegłego roku Amazon sfinalizował umowy startowe z trzema różnymi dostawcami usług startowych, w tym Arianespace, Blue Origin i United Launch Alliance. W ciągu najbliższej dekady zaplanowano łącznie 83 starty. Jednak na podstawie licencji udzielonej FCC Amazon będzie musiał wdrożyć i obsługiwać co najmniej połowę ze swoich 3236 satelitów do lipca 2026 r.

Chociaż Amazon nie ogłosił jeszcze szczegółów cenowych Project Kuiper, firma wyjaśnia w an Często zadawane pytania (otwiera się w nowej karcie) iż planuje uczynić usługę tak przystępną cenowo, jak to tylko możliwe. W rzeczywistości firma stosuje podobne podejście do projektu Kuiper, jak w przeszłości w przypadku innych tanich urządzeń, takich jak Echo Dot lub Fire TV Stick. Amazon zauważa również, iż jego „oferty usług mogą się różnić w zależności od kraju”, aby znaleźć „odpowiednie ceny i usługi dla klientów w każdym regionie”.

Jeśli chodzi o dostępność, ponieważ Amazon spodziewa się, iż wystrzeli swoje pierwsze produkcyjne satelity w pierwszej połowie tego roku, pierwsi klienci mogą uzyskać dostęp do satelitarnej usługi internetowej jeszcze w tym roku.

Mimo iż satelity potrzebne do Projektu Kuiper nie znajdują się jeszcze na orbicie, Amazon niedawno ujawnił modele inżynieryjne dla trzech różnych terminali klientów, które będą używane do łączenia się z jego satelitarną usługą internetową.

Przedstawiony powyżej terminal ma ultrakompaktową, 7-calową kwadratową konstrukcję. Przy wadze zaledwie jednego funta będzie oferować prędkości do 100 megabitów na sekundę (Mb/s). Jako najmniejszy terminal w ofercie Project Kuiper, będzie obsługiwał klientów indywidualnych, a także klientów rządowych i korporacyjnych pracujących nad projektami mobilności naziemnej i internetu rzeczy (IoT).

Średniej wielkości terminal kliencki Project Kuiper ma mniej niż 11 cali kwadratowych i 1 cal grubości. Bez wspornika montażowego waży mniej niż pięć funtów i będzie w stanie zapewnić prędkość do 400 Mb / s. Podczas gdy Amazon spodziewa się wyprodukować swój standardowy terminal klienta za mniej niż 400 USD za sztukę, prawdopodobnie będą one kosztować więcej dla klientów.

Wreszcie mamy największy i najpotężniejszy terminal kliencki Project Kuiper, który ma wymiary 19 na 30 cali. Został zaprojektowany z myślą o przedsiębiorstwach, rządach i firmach telekomunikacyjnych i zapewnia prędkość do 1 gigabita na sekundę (Gb/s).

Równie ważne jak terminale klienckie Project Kuiper jest zasilany przez niestandardowy układ pasma podstawowego firmy Amazon. Chip o nazwie kodowej „Prometheus” łączy w sobie moc obliczeniową modemu 5G, możliwości komórkowej stacji bazowej oraz zdolność mikrofalowej anteny dosyłowej do obsługi połączeń punkt-punkt. Chipy Prometheus firmy Amazon będą również używane w satelitach i antenach bramek naziemnych, umożliwiając systemowi przetwarzanie do 1 terabita na sekundę (Tb/s) ruchu na pokładzie każdego z satelitów Projektu Kuiper.

Ze szczegółów podanych w tym post na blogu (otwiera się w nowej karcie) jeżeli chodzi o różne terminale klientów Projektu Kuiper, prawdopodobne jest, iż satelitarna usługa internetowa będzie oferować prędkość od 100 Mb/s do 1 Gb/s. Ale jak widzieliśmy na podstawie wyników Starlink w ciągu ostatnich kilku lat, prędkości te prawdopodobnie będą się różnić w zależności od liczby aktualnie rozmieszczonych satelitów i ich lokalizacji w stosunku do terminala klienta. Prawdopodobnie dowiemy się więcej, gdy Amazon umieści satelity na orbicie i poinformuje o wczesnych testach.

Amazon nie bez powodu jest jednym ze światowych gigantów technologicznych, a firmie pokazano, jak gwałtownie może wejść na nowe rynki, a choćby zdominować je. choćby jeżeli znasz tylko jej sklep internetowy, firma jest istotną częścią wszystkich witryn i usług, z których korzystasz na co dzień dzięki działowi przetwarzania w chmurze, Amazon Web Services (AWS).

Może to zająć trochę czasu, ale jeżeli Amazon przekaże wszystkie zasoby do swojej dyspozycji w Project Kuiper, Starlink, a także HughesNet i Viasat będą mieli poważną konkurencję na swoich rękach. Śledź tę stronę, aby uzyskać najnowsze informacje na temat Projektu Kuiper, ponieważ zaktualizujemy tę stronę, gdy dowiemy się więcej o nowej satelitarnej usłudze internetowej Amazon.