2 godzin temu
Lampki choinkowe zaczynają mrugać, a zza ściany dobiegają niepokojące odgłosy… Czy to tylko wiatr, czy może Demogorgon właśnie przebija się do naszego wymiaru? jeżeli tęsknisz za klimatem lat 80., rowerowymi pościgami i walką o losy świata – mamy coś dla Ciebie. Dziś bierzemy na warsztat Stranger Things: Po Drugiej Stronie od cenionego autora i wydawcy.
Informacje o grze
Autor gry: Rob Daviau
Wydawnictwo: Portal Games
Liczba graczy: 2-4
Czas gry: 60 minut
Wiek: 12+
Gra została przekazana mi bezzwrotnie w ramach recenzji od wydawnictwa Portal Games. Nie miało to wpływu na kształt mojej opinii.
Współpraca reklamowa z Ceneo.pl
Recenzja gry Stranger Things: Po Drugiej Stronie
„Stranger Things: Po Drugiej Stronie” to kooperacyjna gra planszowa wydana pierwotnie przez CMON i zaprojektowana przez weterana branży, Roba Daviau (twórcę takich gier jak Pandemic Legacy, czy Cthulhu: Death May Die). W przeciwieństwie do wielu gier na licencji, które są prostymi „skokami na kasę”, tytuł ten ma zaskakująco dobrą mechanikę i klimat. Gra pozwala graczom wcielić się w bohaterów ze znanego miasteczka Hawkins i przeżyć wydarzenia z dwóch pierwszych sezonów serialu Netflixa.
Jest to gra w pełni kooperacyjna – albo wygrywamy razem, albo wspólnie doznajemy porażki. Główna mechanika gry opiera się na zarządzaniu ręką kart akcji. Każdy z graczy (wcielających się w znane z serialu postaci) posiada karty z numerami, które służą do poruszania się oraz wykonywania testów (np. walki z wrogami czy przeszukiwania lokacji). Kluczowym zasobem jest Strach – jeżeli którykolwiek bohater osiągnie maksimum, stanie się przerażony i wtedy gra kończy się porażką całej drużyny.
Gracze w trakcie tury poruszają się po miasteczku Hawkins, zbierają przedmioty i walczą z zagrożeniami, ale muszą uważać na talię Scen. To ona napędza grę, wprowadzając negatywne wydarzenia. W talii tej znajdziemy karty, które będą poruszać Demogorgona (lub Demopsy w okresie 2) i zwiększać poziom zagrożenia na planszy. Ciekawym elementem rozgrywki jest również obecność Jedenastki – nie jest ona grywalną postacią, ale „zasobem”, którego użycie ułatwia testy, choć wiąże się z pewnym ryzykiem.
Mocne Strony
Klimat serialu
Gra ocieka klimatem lat 80. i serialu. Mechaniki są logicznie powiązane z fabułą (np. używanie mocy Nastki wyczerpuje ją, a ratowanie Willa wymaga fizycznego wejścia do Świata „Po Drugiej Stronie”). Fani serialu będą zachwyceni detalami.
Niski próg wejścia
To idealny tytuł dla rodzin i osób, które nie grają w ciężkie strategie. Zasady są stosunkowo proste do wytłumaczenia, co czyni ją świetnym „pomostem” do świata nieco bardziej skomplikowanych gier planszowych.
Jakość bez zarzutu
Figurki są świetnej jakości. Grafiki na planszy i kartach są klimatyczne i co najważniejsze czytelne. Gra świetnie prezentuje się na stole.
Nacisk na współpracę i emocje na planszy
Gra wymusza współpracę. Nie ma tu miejsca na „gracza alfa”, który gra za wszystkich, ponieważ każdy gracz ma swoje unikalne karty i decyzje do podjęcia. Podczas rozgrywki odczuwamy ciągłe poczucie zagrożenia – wygrane często zdarzają się w ostatnim możliwym ruchu.
2 sezony w jednym pudełku
Dwustronna plansza zmienia nie tylko cele, ale i odczucia z rozgrywki, co znacząco zwiększa regrywalność. Stosunek ceny do grywalności – jak najbardziej na plus.
Słabe strony
Losowość
Gra w dużej mierze zależy od dociągu kart Scen i żetonów testów. Czasami układ kart może sprawić, iż gra będzie niemożliwie trudna lub banalnie łatwa, niezależnie od strategii graczy.
Wysoki poziom trudności
Ta gra potrafi „skopać tyłek”. Dla niedzielnych graczy poziom trudności (szczególnie przy pechowym dociągu) może być frustrujący. Łatwo o szybką przegraną przez kumulację negatywnych efektów.
Instrukcja
Jest ona dziwnie skonstruowana i dość ciężko mi się ją czytało, przez co nieco utrudnia wejście w grę. Nie mniej, jeżeli już się przez nią przebijemy, gwałtownie okazuje się, iż gra jest dość prosta mechanicznie i intuicyjna.
Prosta mechanika
Dla zaawansowanych graczy, mechanika „zagraj kartę z wyższym numerem, by zdać test” może okazać się zbyt płytka.
Dla kogo jest ta gra?
- Dla fanów Stranger Things pozycja obowiązkowa. To jedna z najlepszych gier na tej licencji, która traktuje materiał źródłowy z szacunkiem.
- Dla rodzin i par: świetnie sprawdza się jako gra kooperacyjna, w której rodzice mogą grać ze starszymi dziećmi.
- Dla „solo” graczy: gra działa dobrze w trybie solo (sterujemy wtedy dwiema postaciami).
- Dla tych, którzy lubią emocje: jeżeli lubisz gry typu Pandemic, gdzie sytuacja na planszy ciągle zmienia się na „gorsze”, poczujesz się tu jak w domu.
Odradzamy: fanom ciężkich eurogier, którzy nienawidzą losowości i chcą mieć 100% kontroli nad wynikiem rozgrywki.
Podsumowanie
„Stranger Things: Po Drugiej Stronie” to zaskakująco dobra gra. Nie jest to rewolucja w świecie gier planszowych, ale to bardzo kompetentnie zaprojektowany produkt, który udanie przenosi napięcie z ekranu na planszę.
Jest to gra wystarczająco prosta, by zagrać w nią przy pizzy ze znajomymi, ale wystarczająco trudna, by zwycięstwo smakowało satysfakcją. jeżeli jesteś w stanie wybaczyć jej sporą losowość na rzecz świetnego klimatu – warto wybrać się na wycieczkę do Hawkins. Tylko uważajcie na to, co czai się w ciemnościach.
Przydatne linki:
Link do strony wydawnictwa
Jeśli doceniasz naszą pracę i zaangażowanie albo po prostu podoba Ci się nasz portal i to, co robimy, to możesz nas wesprzeć niewielką kwotą – za co bardzo dziękujemy!!!
