Jednocześnie, jak zauważa Intelligence Online, z czasem Tertel przestał być jedynie krajowym wykonawcą polityki bezpieczeństwa. Stał się istotnym graczem w zakulisowych kanałach komunikacji między Rosją, Ukrainą i państwami Zachodu. Ta dwoistość – rola wewnętrznego filaru represji i zewnętrznego pośrednika – określiła charakter jego działań: represje i gesty dyplomatyczne zaczęły funkcjonować jako wzajemnie powiązane instrumenty polityki państwowej.